dinsdag 27 november 2007
U-Gent-boetiek
Universiteit Gent heeft een nieuw dieptepunt bereikt. Blijkbaar hebben ze nu ook een shop, met UGent-gadgets.De artikelen uit de UGent-boektiek kunnen een welkome, alternatieve inspiratiebron zijn voor wie op zoek is naar een origineel en nuttig geschenk of souvenir. Het logo van de UGent is steeds discreet en smaakvol aangebracht. Het aanbod wordt voortdurend geactualiseerd.
Gelieve grote bestellingen ruim 6 weken op voorhand door te geven. Mogen wij uvragen om voor het ophalen van de bestelling even contact op te nemen.
Ik bedoel ...
Maar laat ons even het aanbod bekijken. De shop zelf is onderverdeeld in drie categoriën, 'bureau en professioneel', 'kledij en textiel' of 'handig en origineel'.
In de eerste categorie 'bureau en professioneel' kan ik nog inkomen bij zaken zoals 'de persmap' of een 'badge met invoerblad'. Dat er daar een universitair logo op moet staan lijkt me logisch, maar waarom, waarom, bieden ze zoiets te koop aan als origineel en nuttig geschenk of
souvenir? Waarom bieden ze dit notabene te koop aan? Dit soort zaken zijn zaken die in een doos zitten en pas worden bovengehaald als er een of andere lezing van de universiteit is en men nood heeft aan naamkaartjes. Dan gebruik je zo'n 'badje met invoerblad' en dan lijkt het me ook logisch dat de universiteit dit gratis ter beschikking stelt van haar werknemers, om de goede werking te kunnen garanderen. Maar het een beetje te koop aanbieden, dat is toch ... vreemd. (Voor de geïnteresseerden: twee euro voor tien stuks, een koopje!)Verder heb ik
nog een interessant hebbeding ontdekt, de vide-poche. Voor iedereen die, net zoals ik, zo'n duur woord gebruik niet gewoon is: nen bak waar ge rommel in kunt smijten. Een prachtobject voor iedere verstrooide professor die steeds maar weer zijn sleutels of memory-stick kwijtraakt: van nu af aan gooien ze het gewoon in hun vide-poche met het discreet en smaakvol aangebrachte universiteitslogo. Jammer genoeg zijn er nog altijd professoren-en we gaan geen namen noemen- die waarschijnlijk in hun uitpuilende bureau geen plaatsje meer vinden om hun nieuwe handigheid te plaatsen. Al moet ik zelf niet spreken natuurlijk. En ik moet eigenlijk ook toegeven dat ik zeker tien vide-poches heb staan in mijn kamer.Tenslotte kun je in de categorie 'bureau en professioneel' ook nog dit vinden:
En ik moet toegeven, ik wil hem eigenlijk wel hebben. Het lijkt me best wel leuk om thee uit te drinken tijdens de examens, als extra opkikker en zo. Maar nogmaals, dit soort tassen is bijzonder leuk voor de proffen om hun eeuwige koffiepauzes stijlvol door te komen. Het zou zelfs leuk zijn in de Brug, maar waarom ga je dit nou in hemelsnaam gaan verkopen?Volgende afdeling- Dominique hou uw hart vast- 'kledij en textiel'. Ik snap het hele concept
weerom niet, voor een of ander universitair team, oké, gratis als je je inschrijft, oké, maar waarom te koop aanbieden? Waarom verkeerd UGent in de overtuiging dat mensen deze oerlelijke kledij ook werkelijk gaan kopen en dan ook gaan dragen? De enige motivatie om tot zo'n zielige aankoop over te gaan is volgens mij snobisme: het door de straat kunnen joggen in een lelijke polo van UGent laat namelijk overduidelijk zien dat jij gestudeerd hebt. Dat je zomaar even universiteit doet. Mega stoer zeg. Ik begin mij min of meer in Amerika of Engeland te wagen waar mensen dit soort dingen echt doen, maar daar gaat de rivaliteit tussen universiteiten ook iets verder dan het lachen met de katholieken van Leuven. Daar roeien ze tegen elkaar en zo. Ik vraag me trouwens af wat nu het ergste is. UGent die zo laag gezakt is dat ze dit soort zaken aanbied of de mensen die ze kopen. (Gezien er het een en ander uitverkocht is ga ik er ook vanuit dat bepaalde zaken ècht gekocht worden. De portefeuille bijvoorbeeld.)De laatste afdeling 'handig en origineel' is nog het ergste van allemaal. Ze hebben niet alleen champagnestops, ijsemmers of fotokaders maar ook een zakmes, een kaarsenset en zelfs een manicureset. Ik vraag me echt af welk propaganda ziek persoon dit allemaal bedacht heeft en welke idioot hem toestemming tot uitvoering gegeven heeft. Een beetje zelfrespect mensen?
Voor iedereeen die al dat moois zelf ook nog eens wil bewonderen:
http://www.ugent.be/nl/voorzieningen/boetiek.htm#handig
Evy at 05:45
vrijdag 9 november 2007
Lang leve de consumptiemaatschappij
De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Elke dag blijven mensen u verrassen.
Wie was de persoon van de dag ? onze dierbare vriendin Evy (aan zij die Evy niet
kennen, you're missing out on something !) ook wel bekend als ontzettend koppig
persoon en toekomstig wereldleidster heeft toegegeven aan de druk en het
aanhoudende geneut. En niet zomaar één punt, nee nee, twee!Ze heeft na
veelvoudig kritiek te geven op de asocialiteit van gsm gebruik er zelf een
gekocht. Jaja mensen, u hoort het goed. Evy Bauwens heeft een gsm. Nu kunnen we
haar allen lastig vallen !
Wel, nu heeft Evy zelfs een nieuwe GSM, mèt snufjes en alles erop en eraan. Voor iemand het woordje 'consumptiemaatschappij' laat vallen wil ik graag even benadrukken dat het ding kuren had: hij viel constant uit en weigerde soms dagenlang om te functioneren. Toen hij zijn oorspronkelijke doel, het mededelen van mijn sociaal leven aan het thuisfront, uiteindelijk niet meer kon vervullen was ik het beu. Maar ik heb mijn best gedaan: ik heb gesmeekt, gedreigd, gemartelt en geaait maar het mocht allemaal niet zijn. Dus heb ik mijn pappie maar gevraagd een nieuwe voor me uit te zoeken, rekening houdend met een klein voorwaardenlijstje:
-liefst ook een Nokia (ik kan er nu eindelijk mee werken)
-geen technische snufjes, het moet enkel kunnen bellen en sms'en
-geen onhandig openklap ding
-niet te duur
Uiteindelijk is het een Sony Ericson geworden met een heleboel snufjes. Ten eerste kan hij namelijk foto's trekken, wat tot een zee van mogelijkheden leidt, zoals een stiekeme fotot van mijn idool Klaasje in Heuristiek Vroegmoderne.
Tweede snufje, een idee van mijn vader waarvoor mijn hartelijke dank: hij kan muziek afspelen! Gezien de kleine mijn Shuffle een goed jaar geleden vermoord heeft moet ik me nu behelpen met een geleende I-pod van mijn zus of een onhandig grote discman. De laatste gaat nog net om mee te rolschaatsen maar om mijn drie kwartier onderweg naar de Blandijn te entertainen schokt mijn fietsgedrag iets te veel. Naast de mp3 functie kan het ook nog eens radio afspelen maar daarvan moet ik de mogelijkheden nog eens onderzoeken.
De laatste te vermelden functie dan: er staat gewoon de Sims 2 op. Natuurlijk in belachelijk vereenvoudigde vorm maar toch genoeg om me een vol kwartier te amuseren (waarin ik zelfs een knipperlichtrelatie had met een zekere 'Ben').
De nadelen ten slotte: het zal weer een tijdje duren eer ik min of meer gewend ben aan het ingewikkelde bestuurssysteem en de veel te snel verspringende knopjes (ik heb ondertussen al in de knoop gezeten met het woordenboek en het vergrendeling gedoe, twee keer ook heldhaftig gered door Kobe). Daarnaast is de helft van mijn contactpersonen weg en zijn al mijn berichtjes verdwenen (iets met een beperkte capaciteit van mijn Sim-kaart).
Maar goed, wat maakt het uit. Ik heb nu een gsm zonder koppige eigen wil die niet zelf beslist wanneer hij al dan niet wenst te functioneren èn op de koop toe een mp3 speler. Als top-conclusie ziet hij er tot slot ook nog eens ongelofelijk hip uit.
Met dank aan pappie, ten eerste om hem uit te kiezen, ten tweede om er dan ook nog eens de helft van te betalen.
Evy at 11:00