Evy's fan-club

dinsdag 29 mei 2007

Uitdagingen voor de 21ste eeuw

Eigenlijk hangen bovenstaande zaken grotendeels samen. Zolang er honger en armoede is zullen volkeren willen protesteren tegen het feit dat anderen het beter hebben en dit doen onder de vorm van geweld. Als de VN verder wordt uitgebouwd zullen oorlogen automatisch geband worden. Energievoorzieningen en technocratie hangen samen met milieuproblemen.Volgens mij is er maar één oplossing voor al bovenstaande problemen en dat is een supranationaal gezag:Want zolang er een toestand van grootmachten is, zoals vandaag het geval is, zal er altijd (een dreiging van) oorlog zijn. Ten eerste omdat het voor sommige landen erg goed uitkomt, kijk maar naar de goed werkende Amerikaanse oorlogsindustrie. Ten tweede omdat zolang er geen eerlijke verdeling is van grondstoffen er om die reden altijd een strijd zal zijn. Bv. om olie, maar in de toekomst misschien ook om water.Een supranationaal gezag, met leden van alle verschillende volkeren op aarde zou hierbij kunnen streven naar een eerlijke verdeling van grondstoffen en een oplossing van conflicten.Ook kerndreigingen zullen dan uit de boze zijn. Als er één supranationaal gezag is, is er geen enkel nut meer van kernwapens te hebben. Je kunt toch moeilijk jezelf gaan aanvallen? Zo zal de mensheid ook verlost worden van de dreiging die al sinds Hiroshima als een donkere dreiging boven ons hoofd hangt. Namelijk de dreiging dat er een koude oorlog-achtige situatie ontstaat en dat er één land per ongeluk op het knopje duwt …Ook om honger en armoede te overwinnen kan een supranationaal gezag een oplossing bieden: Momenteel werkt de wereld met een kapitalistisch systeem. In de westerse wereld is er absoluut geen voedseltekort en op bepaalde gebieden zelfs een voedseloverschot. Kijk bv maar naar de melkplas en de boterberg. Terwijl er in andere landen aan de andere kant van de wereld vaak de economische middelen niet voorhanden zijn om de hele bevolking in haar basisbehoeften te voorzien. Ook het klimaat werkt op bepaalde plaatsen sterk tegen. In principe is er, met onze huidige mogelijkheden, perfect de mogelijkheid om genoeg te produceren zodat iedere mens op aarde deftig te eten kan krijgen. Maar waarom gebeurt dat dan niet? Omwille van de economische belangen van ieder land apart. Als een land van België een hele hoop tomaten bv op overschot heeft en die aan de laagste prijzen nog niet kwijtraakt op de markt dan laat men die nog liever wegrotten dan ze (afgezien van transportmoeilijkheden) bv weg te schenken aan een land met hongersnood. En gelijk hebben ze. Met het huidige economische systeem kun je dat soort dingen niet zomaar wegschenken. Dan zou een land wel uitkijken om nog tomaten te kopen van België omdat die ze na een tijd toch wegschenkt, wat een ramp voor de Belgische tomatensector.Als je dit aan een klein kind zou vertellen dan zou die dat belachelijk vinden. En dat is het ook. Het is belachelijk dat er hier zoveel op overschot is en dat men daar honger heeft, dat klopt niet. Maar economisch gezien valt er gewoon niet veel aan te doen. Het enige wat kan helpen is de economie daar stimuleren zodat men daar langzaamaan ook tot welvaart komt. Maar dat kan nog jaren duren …Een supranationaal gezag zou hierbij een oplossing kunnen bieden: Als de landgrenzen wegvallen dan moeten landen niet meer tegen elkaar opconcurreren. Dan zijn het enkel nog de verschillende sectoren die tegen elkaar op concurreren waaruit de sterkste zullen overleven en bepaalde gebieden zich uiteindelijk gaan specialiseren in één bepaald product. Bv. In Europa wordt de landbouw al geruime tijd zwaar gesubsidieerd. Als deze subsidies wegvallen dan is de Europese landbouw ten dode opgeschreven. Maar ondertussen zal men wel, in armere gebieden waar men niet kan opboksen tegen de concurrentie van de Europese landbouw, vanwege de subsidies, kunnen produceren in grotere mate. (En zonder de intensieve bemesting wat alweer een milieuprobleem minder oplevert). Als men ook de Amerikaanse landbouw, die momenteel maar een klein percentage produceert van wat het echt kan omwille van de kleine vraag, ook op maximale productie overschakelt dan zal het aanbod van landbouwproducten heel erg gaan stijgen en zal de prijs dus sterk gaan dalen waardoor de armere bevolking deze ook kan kopen en er dus minder honger is in de wereld.Natuurlijk haal je met zo’n systeem de Europese beschermde landbouwers op je dak. Maar deze moeten dan maar omschakelen naar bv witloof en andere producten die typisch zijn aan het klimaat hier. Op korte termijn werken dit soort omschakelingen niet, dan is er algemene ontevredenheid, opstanden en stakingen. Maar als we verder willen met de hele wereld dan zullen er offers moeten komen. Op lange termijn zal dit systeem dan ook gaan werken en vermits voedsel goedkoper wordt komt dat ook beter uit voor de Europese inwoners, waaronder ook de landbouwers.Niet dat men daar zoveel plezier van zullen hebben want er moet natuurlijk ook iets gedaan worden aan inkomenstenverdeling. De sociale zekerheid zal bij een supranationaal gezag uitgebreid worden naar de hele wereld waardoor er grotere inkomensverschillen zijn en men in onze streken natuurlijk een groter percentage van het inkomen zal moeten afstaan om ook in de armere streken mensen van gratis onderwijs, gezondheidszorg en pensioenen te voorzien.Onderwijs is namelijk een heel belangrijk punt. Als men geschoold is, zal men er toe in staat zijn om zichzelf te ontwikkelen zodat zwaar achtergestelde gebieden langzaamaan hun schade kunnen inhalen.Met beter onderwijs kunnen ook zaken zoals milieuproblemen en ziekten worden opgelost. Met een verbetering van de technologie kunnen we ervoor zorgen dat de mens in staat is om de milieuhinder terug te dringen. Kijk maar bv naar de elektrische auto’s of auto’s op koolzaadolie. Deze zijn veel milieubewuster en brengen dus minder schade toe aan het milieu. Om meer tot dat soort van oplossingen te komen hebben we dus een goede scholing nodig. Een supranationaal gezag dat wereldwijd dit soort zaken gaat stimuleren zal, op lange termijn, uiteindelijk komen tot een samenleving die het milieu minder schaadt maar toch meer welvaart heeft.Alle gekheid op een stokje. Voor de mensheid aan zo’n supranationaal gezag toe is zal er nog heel veel water naar de zee moeten stromen, om niet te zeggen dat het zo goed als onmogelijk is.
Eén van de problemen hierbij is het politiek probleem. Want hoe regel je zo’n supranationaal gezag? Met een parlement? En wie zetelt daar dan in? Afgevaardigden van elk land, maar die landen bestaan niet meer ... Afgevaardigden van de verschillende volkeren? Dat zijn er al een hele boel ... Verkozen mensen? Maar wat dan met minder grote bevolkingsgroepen? Gaan de afgevaardigden daarvan aan voldoende stemmen komen? En wie komt er aan de absolute ‘top’ van zo’n supranationaal gezag te staan? Een man, een vrouw, een Afrikaan(se), een Chinees(e) of een misschien wel een Belg(ische)? Moet deze uit de grootste bevolkingsgroep komen, wordt deze verkozen op dezelfde manier als de Amerikaanse president of gaat men een ander systeem zoeken?
En wat met de eenheidsmunt? Nemen we de wereldeuro of de werelddollar of misschien wel de wereldyen?
Kortom ieder land zal zijn eigen hedendaags systeem zoveel mogelijk weerspiegelt willen zien in het totale wereldsysteem wat tot een gigantisch probleem zal komen. Want hoe krijg je al die landen tot een gemeenschappelijk akkoord? Op gebied van munt is maar een klein voorbeeld maar vooral op gebied van leiding? Wat voor kwaliteiten moet een ‘wereldleider/ster’ hebben om door iedere bevolkingsgroep op aarde goedgekeurd te worden?
De voornaamste oorzaak daarvan is dat het een gigantische opdracht is om bv zaken als het nationalisme volledig te zien verdwijnen. Bv hier in België. We komen al niet overeen met onze Waalse medemens, laat staan wat dat gaat zijn als er zwaardere belastingen komen om streken aan de andere kant van de wereld een duwtje vooruit te geven?Ook op taalgebied is er een groot probleem. Wat wordt de wereld eenheidstaal? Engels? Chinees? Arabisch? Of een mengelmoes van deze talen, een gecreëerde taal zoals het Esperanto (alleen is deze wel enkel op Europa gericht). Om verder te gaan op cultuur: de reusachtige verschillen op het gebied van levenswijze tussen bv China en het Westen. Hun belangrijkste ‘godsdienst’ het Taoïsme heeft zowat geen gelijkenissen met ons Christendom.M.a.w. het is heel moeilijk om een mens op deze aardbol zo ver te krijgen dat hij zich niet langer meer ziet als ‘Vlaming’ , ‘Belg’ of in het beste geval zelfs ‘Europeaan’ maar als ‘Wereldburger’. Dat de mensheid verantwoordelijkheid voelt voor de andere mensen (laat staan de dieren en de natuur) op deze wereld en bereid is iets af te staan op korte termijn om hen op lange termijn vooruit te helpen. Er zijn er wel vandaag de dag. Maar ze zijn gewoon met veel te weinig. Het overgrote deel, van onze Westerse wereld gaat steigeren als ze het bovenstaande lezen en misschien hebben ze wel gelijk. Maar persoonlijk blijf ik vandaag de dag bij het idee dat het niet goed is zoals het momenteel werkt en dat het volgens mij over duizend jaar nog niet goed zal zijn.

Bronvermelding:

*Historia zes
*werkboek geschiedenis zesde jaar (naam onbekend, gebruikt in de klas)
*Handboek Aardrijkskunde ‘wereldvisie drie, leefruimten buiten Europa’
*’Pourquoi ils se battent’ Renaud Girard
*’Mag het wat meer zijn?’ les van Frank Dhont (Godsdienst vierde jaar)
*wikipedia

Evy at 11:41

3comments

3 Comments

at 29 mei 2007 om 11:56  Anoniem said...

Interessant.:-) Zal er morgen wel eens mijn licht op laten schijnen, maar nu wacht me nog het hersendodende in mijn kop steken van ettelijke pagina's internationaal publiek recht...

 

at 29 mei 2007 om 13:15  Nathalie said...

Evy, ik ben het helemaal met je eens. Ik zie een supranationaal gezag ook de enige oplossing om de wereldproblematiek op te lossen. Maar... Ik besef even goed dat dat zo goed als onmogelijk te realiseren is...
Maar als we voldoende mensen kunnen overtuigen, en die dan weer andere mensen, enz. Kunnen we misschien (na een heel lange tijd) toch tot een oplossing komen, al vrees ik dat wij dan al lang van deze wereld verdwenen zijn...
En idd, examens is gewoon de beste tijd om je met vanalles bezig te houden, waar je anders geen tijd voor vindt...

 

at 29 mei 2007 om 13:49  Anoniem said...

Spijtig dat Brecht dit niet leest. :-)

 

Een reactie posten