zaterdag 21 juli 2007
SPOILER BOEK ZEVEN
Heb je het boek nog niet gelezen, stop dan nu of ik zal alle spannede wendingen verraden!Het is verschrikkelijk. Het is verschrikkelijk! Waar moet ik mee beginnen, met Remus en Tops, dood in 'the battle of Hogwarts', dood op de laaste stap (dank u God tenminste allebei dood) terwijl ze een zoontje hebben van twee maand oud. Twee maand, ze waren nog geen jaar getrouwd en allebei dood. Morsdood. Het is verschrikkelijk.
Wat heb je nog? De tweeling? Hoe George in het begin gewond raakt (oor eraf, ongelukje van Sneep blijkt later) en de schok bij Fred. Hoe hij compleet woordloos was en daarna weer gelukkig was toen zijn broer bijkwam en ze onmiddelijk erna al grappen zaten te maken (héél sterk punt aan dit boek: hoe zwaar ze lachen met hun eigen situatie, die allesbehalve grappig is, en niet alleen Fred en George). En dan, en dan, het uiteindelijke gevecht, een muur explodeert als Harry, Ron, Hermelien, Fred en Percy (die vijf pagina's ervoor op geniale manier terugkwam) net een stel dooddoeners hebben uitgeschakeld. Percy had een grapje gemaakt en ze waren allemaal aan het lachen, vooral Fred. En dan die muur, een hysterische Percy. Maar ik denk niets, niets in vergelijking met zijn tweelingbroer. Fred en George in hemelsnaam, Fred en George het onafscheidelijke duo uit elkaar gerukt. Je ziet alleen dat hij naast zijn broer zijn hoofd zit, met het tragische gehuil van Molly ernaast. Maar verder niet echt, maar daarvoor hebben we het begin al, de schok van Fred om zijn broer en dan ...
Eén positief ding: Molly. Geloof het of niet, ze duelleert met Bellatrix, dingen roepen als 'NOT MY DAUGHTER, YOU BITCH' en 'You-will-never-touch-our-children-again!'. En geloof het of niet, ze wint. Ze verslaag Bellatrix Black. Ze is fantastisch. Echt ik vond het geniaal. Molly Wemel, ik dacht dat zij ging doodgaan. Ik was echt bang toen, ik dacht, oh nee, Fred is al weg, alsjeblieft Molly laat iemand anders Bella doen. Maar blijkbaar heb ik haar razernij voor haar kinderen onderschat. Fantastisch Molly, echt! Fred gewroken door zijn moeder.
Dobby dan. Dobby Dobby Dobby. Toen er echt geen uitweg meer was. Harry en Ron in een kelder waar zelfs Olivander niet uitraakte, Luna, Daan en Grijphaak, met op de achtergrond Hermelien die gemarteld word door Bellatrix (ze houd stand, de goeie meid). En ze raken er gewoon uit door Dobby. Plots is Dobby daar, hij brengt Daan, Luna en Olivander in veiligheid en Harry en Ron gaan Grijphaak en Hermelien redden. Ron is fantastisch daarbij, hij stormt gewoon binnen als hij Hermelien weer hoort gillen. Echt fantastisch. Maar dan, als Dobby en Harry net gaan verschijnselen gooit Bella een mes en het was raak. In Dobby, hij sterft in Harry's armen met als laatste woorden 'Harry ... Potter'. Zijn grafsteen is één van de mooiste dingen uit het boek 'Here lies Dobby, a free elf'.
Verder, Regulus. Hij heeft Knijster niet gedwongen de toverdrank op te drinken. Hij heeft het zelf gedaan. Hij heeft Knijster de opdracht gegeven zich te redden en zich opgeofferd. Voor zijn huiself! Regulus is mijn held! Heel aandoenlijk trouwens als Knijster uiteindelijk een legertje huiselfen gaat aanvoeren en dingen roept als 'Voor Regulus, en voor zijn meester die de huiselfen helpt' (hij wordt vriendjes met Harry).
Kasper Krauwel verder. Hij mocht niet! Alleen meerderjarige tovenaars en heksen mochten blijven van Anderling om het kasteel te verdedigen, als ze wilden. Maar hij was stiekem achtergebleven. En hij is dood.
Evy at 11:09
maandag 16 juli 2007
21 juli
Oké wel, hier zijn we dan. Het is maandag vandaag, en vrijdag komt Harry Potter zeven uit. Zeven. Het is gewoon gek, ik kan gewoon die zin typen, vrijdag is hij er. Nou ja, eigenlijk zaterdagochtend om één uur precies. Tegen elf uur heb ik hem uit. Om elf uur zal ik het weten. Allemaal. Ik zal weten of Sneep goed of slecht is, ik zal weten of Harry leeft of niet. Ik zal weten welke twee personen doodgaan. Ik zal weten of we juist zaten met RAB (waar ik honderd procent zeker van ben). Ik zal alles weten.Zaterdagmiddag zal ik alles weten. Alles.
Ik ben nou al bezig met die boeken sinds het eerste middelbaar. Zeven jaar al. Ik ben naar beneden geslopen in het midden van de nacht om de eerste stukjes van het vierde boek te kunnen lezen (ik mocht nog niet tot het kerstvakantie was). Ik heb boek vijf moeten inpakken, twee jaar later met de juni-examens omdat ik het weekend van de 21ste eigenlijk examen wiskunde moest leren, omdat ik anders mezelf niet kon beheersen. Mijn moeder was niet overtugid van het inpakken en ik was zo bang dat ze het boek van me zou afpakken dat ik er s'nachts mee sliep. Toen ik eindelijk, eindelijk, dat stomme examen had opgelost heb ik het papier ervan afgescheurd en ben ik onder de kapstokken beginnen lezen. Het boek was uit tegen half twee, ik ben letterlijk van mn bed gerolt bij het lachen om de kusscene ('nat', ik bedoel...) en ik had gehuild om Sirius. Voor het examen was ik gebuisd, trouwens.
Zes dan, middernachtfeestje met Nathalie en Lisa in Brussel. Ik pakte het boek van de stapel en ben onmiddelijk beginnen lezen en de mensen staken me allemaal voorbij aan de kassa (papa geagiteerd) en om elf uur was hij al uit gewoonweg. Net als boek vijf heb ik het ding overal meegesleurd, vooral in het begin. Om stukjes te herlezen, op te zoeken, etc. Ze zijn allebei in Schotland geweest, in Oostenrijk, nummer zes zelfs in Portugal, Polen en vorige week nog in een berghut op 2328 meter.
Naast de boeken dan. Eerst was er het kippenhok met het hpo forum (www.harrypotteronline.nl) en daar werd ik verslaafd aan schrijven, Lily en James schrijven om precies te zijn. Eerst samen met Bibi *kuch* plagiaat *kuch* die het verhaal ook op wizardzone zette waar ik twee jaar geleden rond deze tijd wel heel actief werd. Een paar maand later was ik mod en leerde ik Marioni, Erik, Goedele, Saar, enzovoort kennen. Dan kwam de Wizzelaar erbij, de meets, ... En nou ja, drie maand geleden geloof ik (is het nou al drie maand?) ben ik ermee gestopt. Ik heb mn' crew-activiteiten opgegeven, heb mijn posters verwijdert, wz af mijn startpagina gehaald. Maar nou ja, de boeken liggen nog altijd op een ere plaats op mijn boekenrek, ik sleur boek zes nog altijd mee en vrijdagnacht (is het nou echt vrijdag al?) zal ongetwijfeld één van de meest speciale nachten van mn' leven worden.
Mensen vinden het altijd gek, dat je zo bezig kunt zijn met één stom boek. Ik bedoel, zeven jaar in hemelsnaam. Ik vraag me soms af wat er van me geworden zou zijn zonder Harry. Al die tijd dat ik voor die computer heb rondgehangen verdorie. Kapitalen die ik besteed heb aan dure Franse tijdschriftjes om een stom artikel of poster. Nou ja, niet dat ik er spijt van heb, het is gewoon, zo vlug gegaan allemaal. Ik was elf toen, net als Harry, mijn eerste jaar middelbaar en nu ben ik achttien, studeer ik geschiedenis (waarvoor één van de argumenten pro trouwens Harry Potter was) en nou ja, vrijdagnacht zal ik het boek gewoon hebben.
Nou ja, nog even over wizardzone. Ik mis het. Oh ja, ik mis het! Ik vond het heerlijk aan projecten mee te werken, te discussiëren, de Wizzelaar te organiseren, etc. Maar ik ben nog steeds blij dat ik gestopt ben. Het was gewoon tijd om iets anders te gaan doen en nou ja, het maakte me niet meer gelukkig.
Ah ja. Vrijdagnacht. Evy gaat lezen. Eindelijk.
Evy at 14:52
Emma
Ik heb eindelijk eens een verhaal afgelezen van mijn 'The complete novels of Jane Austen- seven great english classics'. Ik ben beginnen lezen ergens halverwege 'Sense and Sensibility' en het sleepte zodanig mee dat zodra ik daarmee klaar was ik overgestapt ben op 'Emma'.Het boek was echt geniaal. In tegenstelling tot Sense and Sensibility en Pride and Prejudice ging het eens niet over een nest meisjes in geldnood die zo snel mogelijk aan een man moeten zien te raken maar over een welgesteld meisje dat niet van plan is om te trouwen.
Het geniale aan Jane Austen is de spanning. De spanning om niets eigenlijk. Er wordt niemand in vermoord, er wordt niets gestolen, geen achtervolgingen, geen ruimtewezens die invallen, enkel rijke mensen die niets anders doen dan op hun lui gat zitten en afwachten tot er iemand op bezoek gaat om te kunnen roddelen. Dat is het. Is het niet fantastisch? Het leven van Emma draait om haar sociale connecties, namelijk de buren die langskomen en waar ze praatjes mee doet. Die praatjes gaan vooral over de relaties. Gezien alle singles uit de buurt van straat moeten raken en er maar een beperkt aanbod is zijn er natuurlijk heel wat misverstanden, liefdesverdriet, roddels, etc.
Een klein voorbeeldje. Mr en Mrs Weston willen een bal organiseren, ze willen een zaal afhuren in de buurt, wat doen ze ze nodigen Emma uit om de zaal mee te gaan bekijken. Met Emma erbij zijn ze toch nog niet helemaal zeker over de zaal (men zit te krap op elkaar voor het diner, etc.) wat doet men dan? Laten we er nog een paar buren bijhalen! Dan stuurt men de koets om nog wat mensen hun mening te gaan vragen. Is dat nu geen nutteloos bestaan?
Wat ik wel zo heerlijk vind aan Jane Austen haar tijd, het op bezoek gaan. Men zit constant bij een ander. De personages uit dit boek kwamen minstens een keer per dag langs, men schrijft lange brieven, men gaat logeren bij anderen voor weken of zelfs maanden, eigenlijk heel sociaal allemaal (men had ook niets anders te doen).
Verder is hun gedrag ook zo heerlijk. Men spreekt elkaar aan met de achternaam. Zelfs tegen uw vriendin of echtgenoot zeg je meestal 'Miss Woodhouse' of 'Mr Weston'. Verder staat men ook op als een dame binnenkomt, eigenlijk heel veilig allemaal.
Maar goed, het verhaal. Je hebt het hoofdpersonage Emma die samen met haar vader in een huis woont (het gaat hier wel om de rijkere klasse dus zeg maar gerust, klein kasteel. Trouwens, nog zo'n leuk feit aan de Jane Austen tijd, men geeft zijn huizen namen. Emma bv woont op Hartfield en haar vriendin Mrs Weston woont op Randal's.). Haar zus is getrouwd en de broer van haar echtgenoot, Mr Knightley, woont ook in de buurt en komt dagelijks langs. Emma's voormalige gouvernante, Mrs Weston (getrouwd met de rijker buurman) zie je ook dagelijks. Dan heb je nog Harriet, een iets minder fortuinlijk kind waarvan Emma zich voorgenomen heeft haar 'te introduceren in goed gezelschap'. En hier komt Emma's dikke nek naar boven. Het kind heeft een air. Haar voornemens zijn goed en zo maar ze manipuleert Harriet zodanig dat ze haar oa. een huwelijksaanzoek doet afwijzen. Door het boek heen evolueert ze wel naar een aangenaam karakter maar in het begin is het er toch allemaal wel een beetje over.
Verder, helemaal Jane Austen zijn de geniale plotwendingen: de geheime verlovingen die uitkomen, wanhopige liefdes, kortom het speculeren van 'wie gaat nu eigenlijk met wie trouwen?'. Geniaal. Hoe saai het ook lijkt, het beschrijven van uitstapjes, eindeloze theekransjes, brieven en roddels, het grijpt je vast en je blijft gewoon lezen.
Het beste is nog dat het allemaal waar is. Deze boeken zijn een afspiegeling van het leven van de rijkere klasse begin de 18e eeuw. Jane Austen maakte deel van hen uit en beschrijft hun gedrag in de boeken. Hun geldzucht, hun verveling, hun nutteloosheid, etc.
Kortom, zeker een aanrader om eens te lezen, al blijf ik erbij dat dit meisjes boeken zijn. Het gaat tenslotte over romantiek, trouwen, bals, sociale kringen, etc. En verder zijn de hoofdpersonages gewoon allemaal jonge vrouwen en gaat het meer over hun leefwereld. De mannen bestaan er wel in maar wat zei allemaal uitspoken met hun tijd, je hoort het eigenlijk niet. Mannen worden maar beschreven in het gezelschap van vrouwen, wat een man doet naast theekransjes, het staat er niet in.
Verder, hoewel het boeken zijn over het huwelijk (om welke reden dan ook). Ik ben nog geen seks tegengekomen. Geen dubieuze verwijzing, zelfs geen kus ... Dat vind ik ook heel bijzonder, de hedendaagse romantische komedies (dit is niet echt een komedie, ernstiger hoewel er veel grappige scenes in zitten) barsten meestal van het gezoen en het geseks. Hier niks. Men gaat wel verliefd worden en zo maar men raakt elkaar pas aan als men danst, iemand een koets inhelpt of gewoon simpelweg getrouwd is.
Maar goed. Evy gaat over naar de hedendaagse romantiek van Mc Leod's daughters.
Evy at 09:58
zaterdag 7 juli 2007
Stukje Polen en HP5-bespreking!http://picasaweb.google.com/lindseyvandevoorde/FotoSPolen/photo#5084450108528654290
Dit is een filmpje genomen uit de tweede auto. Iedereen die nog niet de eer heeft gehad van met Jaques achter het stuur kennis te maken kan hier even de sfeer opsnuiven. De stemmen op de achtergrond zijn geloof ik, ik, Lindsey, Kobe en Sander.
De lol van het verhaal is dat het eerste busje, onder leiding van Jaques, lichtelijk in paniek was gezien we in het midden van een bos op een veldweggetje zaten en dat gewoonweg niet kon de weg zijn die bedoeld was. In het ander busje echter heerste de theorie van Lindsey dat 'Jaques perfect wist waar hij zat gezien hij niet twijfelde bij splitsingen'. Maar goed, we zijn op bestemming geraakt en ik moet zeggen dat we ons in dat bos daar best geamuseerd hebben met oa. safari-mopjes.
Dan verder, ik heb Harry Potter en de orde van de feniks gezien! U ziet het aan de titel, nederlandstalige versie ... Al viel deze wel mee al is dat piepstemmetje van Hermelien gewoonweg dodelijk. Maar goed. Hou u vast, ik ben enthousiast. Ik ben zeer zeker verbaasd over het resultaat, het is goed. U hoort het correct, het is goed. Het is een goede film. Er is geknipt etc. maar het stoort niet, er is héél trouw gebleven aan het boek gezien sommige dialogen gewoonweg letterlijk zijn. Verder is er ook verwezen geweest naar de VOLGENDE boeken. Er zit een hint in van Harry en Ginny. Telkens als Cho ter sprake komt zie je haar teleurgesteld gezicht in beeld. Daarnaast zijn de Ron en Hermelien hints gewoonweg overduidelijk. Als Groemp Hermelien optilt, bv. snelt Ron haar ter hulp met een rotte stok. Niet dat dat veel uitmaakt tegen een reus (die mij trouwens bijzonder gecharmeerd heeft) maar ik bedoel, het is het gebaar dat telt hè: erg goede scène.
Daarnaast gaat er ook erg veel aandacht naar Sirius en Harry. De twee zijn een stuk closer op gebied van knuffelen etc. dan dat overkomt in de boeken maar het is echt goed. Gary Oldman doet het fantastisch en de twee zijn geniaal samen. Een kleine opmerking. Op het einde, vlak voor zijn dood, roept Sirius in het gevecht 'goed zo James'. Tegen Harry, pijnlijk. Dit zit niet in het boek maar het is redelijk terecht denk ik. Erg mooie vondst.
Over geniaal gesproken: Luna. Ik aanbid haar en dit was nog maar de nederlandse versie, ik bedoel ... Verder heeft ze een gigantische rol en is er veel aandacht besteed aan haar relatie met Harry en hoe ze hem helpt dingen te verwerken, etc. Ze zit er gewoon zelfs meer in dan Hermelien.
Hermelien verder was een teleurstelling. Ik heb een beetje de indruk dat Emma Watson haar overacteert en haar haar was op sommige momenten gewoon lelijk en on-Hermelien opgestoken.
Maar wat was er verder nog goed: de scene waarin de Wemels vertrekken van Zweinstein, met het vuurwerk. Prachtige muziek en echt heel mooi in elkaar gestoken. Nog mooi zijn de patronussen. (Rowling heeft tijdens een intervieuw de faunaatvormen vrijgegeven van Ron en Hermelien en deze kloppen. Ik neem dus aan dat die van Luna en Ginny ook gecheckt zijn. Het gaat hier om een konijn en een paard.)
Over Ginny en patronussen gesproken. Rowling heeft vaag in intervieuws al gezegd dat ze een heel sterke heks is en we zien ook kleine stukjes in boek vijf daarrond maar in de film komt dat pas echt goed tot uiting, ze doet echt een paar heel knappe staaltjes toverkunst. Verder heeft ze samen met Marcel een erg mooie rol die kan concureren met Ron en Hermelien.
Tops verder, ik aanbid haar. Haar haar is niet kort en knalroze maar ze is zeer goed en erg charmant. Er zit geen link met Remus in de film maar ik ben wel een heel stuk tevredener met hem dan ik was in de derde film. In deze film komt hij gewoon meer over als Remus. Bij de sterfscene van Sirius speelt hij het ook heel goed.
De sterfscene zelf is een beetje minder dan ik verwacht had. De manier waarop hij doodgaat is redelijk zwak maar de scene erna (je ziet Harry gillen maar je hoort het niet, Remus die hem vaststekt, etc.) is zeer sterk. Net als het gevecht met Harry en Bellatrix erna (in het boek pest ze hem, hier heeft hij haar direct ter sprake en gaat hij twijfelen om haar te vermoorden of niet). Vooral tussen Perkamentus en Voldemort was het echt heel knap. Ook de volgende scene daarop, als Voldemort bezit neemt van Harry is ZEER goed uitgewerkt en echt heel sterk neergezet door Daniel Radcliffe.
Omber dan. Geloof het of niet, haar bureau hangt vol met bordjes met katjes op. Dat wist ik al van de foto's, maar iedere keer als een scene zich daar afspeelt heb je dus het feit dat die beestjes bewegen en miauwen. Je hoort dus de hele tijd op de achtergrond mieuw mieuw en af en er wordt soms gefocust op katjes die door een luikje gaan en zo. Heel mooi.
Eén haper moment waar ik me aan gestoord heb is als Harry, Ron en Hermelien via het haardvuur met Sirius in contact willen komen en ze verhinderd worden door Omber. Op de een of andere manier worden Ginny, Marcel en Luna daar ook bijgesleurd zonder echt een reden.
En dan natuurlijk: de kus, letterlijke zinnen uit het boek, de volgorde is geloof ik een beetje verdraait en ze nemen allebei initiatief terwijl het normaal Cho is maar zeer goed. Zeer schattig, etc. Waar ik me wel een beetje aan ergerde. Het was die jongen zijn eerste kus, moest het nu echt zo'n lang en proffessioneel ding zijn? Maar film is film hè, een kniesoor die daarop let.
Oh ja, voor alle geobsedeerde Lily fans zoals ik, ze zit er niet in. De herinnering is er en je ziet een James met half blond haar en zo maar ik heb geen jonge Sirius gezien en zeker geen jonge Lily. Lily en James zijn wel heel goed vertegenwoordigd. Er wordt veel over hen gepraat en je ziet ze ook vaak, maar dan de oudere versies.
Nou ja wel goed, algemeen geloof ik. Zeer goede en sterke film. De vorige was een hoop actiescenes naast elkaar maar hier ging je eindelijk eens diep. Het psychologische aspect van Harry is zeer goed uitgewerkt en er is veel belang gehecht aan de relatie tussen zijn vrienden die sterk is uitgewerkt. Enige teleurstelling is Hermelien, zoals ik hierboven al zei, het kind komt meer over dan een gesminkt popje dan als Hermelien en dat is nogal jammer. Alle andere personages: sterk met een speciale uitblinker voor Bonnie Wright (Ginny) Helena Bonham Carter (Bellatrix, die trouwens als vierde op de aftiteling verschijnt met eigenlijk maar weinig screentijd maar goed) en Evanna Lynch (Luna).
Muziek, ik heb de soundtrack. Los viel hij een beetje tegen maar in de film past en klopt het gewoon echt. Verder ook nog even aandacht voor de manier waarop gefilmt is. Sommige shots zijn echt heel mooi, vooral in het begin zit het zeer goed ineen. Ook de manier waarop het verhaal uitgelegd wordt (de achtergrond) dmv. krantenkoppen is een heel mooie vondst. David Yeats heeft echt goed werk gedaan, hij mag zeker terugkomen en verstoot gewoon Alfonso Cuaron van de eerste plaats van mn favo hp regisseurs.
Conclusie: zeker kijken!
Evy at 14:57
vrijdag 6 juli 2007
Polen baby- de vetste roddels!
http://picasaweb.google.com/sander.vandermaelen/Polen
Hier vind je alle foto's terug. Ik ga ze uiteraard hier niet allemaal opzetten. In deze post even een verslagje (met foto) van wie er mee was. Hun donkere geheimen, hun irritante of juist hilarische trekjes, hun bedgewoontes, de vetste roddels, je leest het hier allemaal!
Met wie zou ik anders beginnen dan met mijn geliefde Sander Hier zie je hem samen met mij voor een of ander paleis maar vraag me niet meer wie wat hoe of waar. Goed goed, wat valt er te zeggen over Sander. Hij was de enige die mee was die ik ècht kende en waarschijnlijk vice versa. Hij maakt veel lawaai en
dat heeft waarschijnlijk wel iets te maken met het astrologische feit dat hij op dezelfde dag geboren is als Katrien (was niet mee) het andere grote lawaai. U ziet, dames en heren, astrologie, het klopt allemaal! Goed verder, Sander. Ik kan niet echt diep gaan gezien hij deze blog leest maar van zijn bedgeheimen kan ik toch wel vertellen dat hij een rare neiging heeft tot roepen en rechtspringen in zijn slaap wat Peter een paar keer stevig heeft doen schrikken. Nog een interessant weetje is verder nog dat gewoonweg ieder gesprek met hem uitdraait op politiek en dat hij vrij hoog staat op de Evy-ranking (die hij trouwens zelf uitgevonden heeft) en dat hij graag slaapt op mensen hun schouder.
Volgende, leider Tom! Hier op de foto met mij in een of ander Noors Kerkje dat verhuist is naar Polen. Heel erg gezellig en nou ja, houterig en oud? De reden waarom we zo nat zijn is omdat we net uit een gigantische regenbui kwamen. Mensen als Jaques blijven gewoon geduldig wachten tot het buitje overwaait maar jah, sommigen trekken het avontuur en de rege
n in. Het verstand komt met de jaren zegt men dan. Maar goed, laat ons het over Tom hebben. Heel leuke jongen en kende ik vaag al een beetje voor de reis (oa. van Portugal, bachelorweekend, etc.). Interessant gezelschap en vaak heel grappig maar volgens zijn astrologische (ja Evy is dol op astrologie) analyse heeft hij een hypnotische aantrekkingskracht (is volgens mij eerder de krulletjes) en verder ook nog duister, gesloten en door angsten en zelfverwijt gekweld. Tjah. Andere interessante weetjes zijn het feit dat hij verjaart op dezelfde dag als mijn kleine zusje maar minder irritant is en hij behoorlijk saai kan zijn gezien hij houd van 'het luisteren naar Elvis met de wind in mijn haren' in plaats van het spelen van spelletjes met Evy in de minibusjes. Afgezien van dat kleine detail was hij weer (Portugal) eens een fantastische leider en heeft hij het super gedaan! *applausje voor Tom*
De volgende foto g
aat niet om de donkerharige schoonheid naast mij maar om de sexy jongeling op de achtergrond. Ik kan aannemen dat als je een paus hebt die uit uw land komt dat je trots bent maar teveel is gewoonweg te veel. Ik heb hem zeker vijftig keer afgebeeld gezien waaronder één keer in een beeld van zout op levensechte grootte. Ik bedoel... Zelfs in Aushwisch Birkenau kwam je hem tegen. Het zal je nationale held maar zijn.
Hier vind je alle foto's terug. Ik ga ze uiteraard hier niet allemaal opzetten. In deze post even een verslagje (met foto) van wie er mee was. Hun donkere geheimen, hun irritante of juist hilarische trekjes, hun bedgewoontes, de vetste roddels, je leest het hier allemaal!
Met wie zou ik anders beginnen dan met mijn geliefde Sander Hier zie je hem samen met mij voor een of ander paleis maar vraag me niet meer wie wat hoe of waar. Goed goed, wat valt er te zeggen over Sander. Hij was de enige die mee was die ik ècht kende en waarschijnlijk vice versa. Hij maakt veel lawaai en
dat heeft waarschijnlijk wel iets te maken met het astrologische feit dat hij op dezelfde dag geboren is als Katrien (was niet mee) het andere grote lawaai. U ziet, dames en heren, astrologie, het klopt allemaal! Goed verder, Sander. Ik kan niet echt diep gaan gezien hij deze blog leest maar van zijn bedgeheimen kan ik toch wel vertellen dat hij een rare neiging heeft tot roepen en rechtspringen in zijn slaap wat Peter een paar keer stevig heeft doen schrikken. Nog een interessant weetje is verder nog dat gewoonweg ieder gesprek met hem uitdraait op politiek en dat hij vrij hoog staat op de Evy-ranking (die hij trouwens zelf uitgevonden heeft) en dat hij graag slaapt op mensen hun schouder.Volgende, leider Tom! Hier op de foto met mij in een of ander Noors Kerkje dat verhuist is naar Polen. Heel erg gezellig en nou ja, houterig en oud? De reden waarom we zo nat zijn is omdat we net uit een gigantische regenbui kwamen. Mensen als Jaques blijven gewoon geduldig wachten tot het buitje overwaait maar jah, sommigen trekken het avontuur en de rege
n in. Het verstand komt met de jaren zegt men dan. Maar goed, laat ons het over Tom hebben. Heel leuke jongen en kende ik vaag al een beetje voor de reis (oa. van Portugal, bachelorweekend, etc.). Interessant gezelschap en vaak heel grappig maar volgens zijn astrologische (ja Evy is dol op astrologie) analyse heeft hij een hypnotische aantrekkingskracht (is volgens mij eerder de krulletjes) en verder ook nog duister, gesloten en door angsten en zelfverwijt gekweld. Tjah. Andere interessante weetjes zijn het feit dat hij verjaart op dezelfde dag als mijn kleine zusje maar minder irritant is en hij behoorlijk saai kan zijn gezien hij houd van 'het luisteren naar Elvis met de wind in mijn haren' in plaats van het spelen van spelletjes met Evy in de minibusjes. Afgezien van dat kleine detail was hij weer (Portugal) eens een fantastische leider en heeft hij het super gedaan! *applausje voor Tom*De volgende foto g
aat niet om de donkerharige schoonheid naast mij maar om de sexy jongeling op de achtergrond. Ik kan aannemen dat als je een paus hebt die uit uw land komt dat je trots bent maar teveel is gewoonweg te veel. Ik heb hem zeker vijftig keer afgebeeld gezien waaronder één keer in een beeld van zout op levensechte grootte. Ik bedoel... Zelfs in Aushwisch Birkenau kwam je hem tegen. Het zal je nationale held maar zijn.En van de paus gaan we over naar ons de katholieke Peter! Hilarisch bij momenten en heel er leuk om gewoon mee op te trekken. Hij heeft in ieder geval een vaste naa
m gezet door zijn interessante vertelseltje aan tafel met als kernwoorden bananeschil en hulpmiddel bij jongen. (Het gaat hier om een manier om bepaalde solo-activiteiten te oefenen). Behulpzame Jaques bood Peter de dag erna zijn bananeschil bij het middagmaal aan maar daarbij verklaarde deze dat hij 'niet meer hoefde te oefenen'. Naar wie de schil uiteindelijk is gegaan is onbekend. Van Peters bedgeheimen weten we ook niet echt veel al werd er wel gefluisterd over zijn laaste nacht met Sander in het dubbele bed. Algemene conclusie: prettig gestoord, hilarisch geval. Mag nog mee.
Minstens even leuk was onze Jeroen. Een Rusland-kenner die op spelletjes als woordslang maar bleef gooien met ingewikkelde russische namen waar een normaal mens zijn tong over breekt. Interessante weetjes over hem zijn het feit dat hij heel grappig kan kijken en schattig samen is met Lalita, daar ook meteen zijn bedgeheimen.Lalita dan om mee verder te gaan kende ik al een beetje vanuit de lessen. Net als ik een eerst Bach en een fantastisch lief meisje dat altijd lacht. Ondanks haar schattige uiterlijk probeerde ze (met succes) toch illegaal Polen binnen te dringen door haar identiteitskaart onder de scanner te vergeten. Maar een lieve onschuldige blik op de douanier en Lalita mocht het land binnen, en een week later ook weer buiten. Verder heb ik ook het genoegen gehad op haar schoot te kunnen slapen en moet ik zeggen dat ze heerlijk zacht is. Andere interessante details is dat ze gek is op leuke kleedjes en graag Harry Potter spelletjes speelt (paar plaatsen omhoog op de ranking).
Om in het genre lieve
schattige meisjes te blijven gaan we over naar Lindsay. Een interessant meisje waarmee je gemakkelijk over vanalles kunt praten. Vrolijk en enthousiast schatje. Ondanks haar vele talenten lukte het voetballen niet erg (niet slechter dan ik moet ik wel zeggen) en hebben we een paar hilarische momenten beleefd waarbij we samen achter een bal aanholden die uiteindelijk toch nog achter en heg belandde. Interessante weetjes zijn haar drang naar toiletten en het feit dat ze maar een dag scheelt met haar collega studie-praeses Amélie.
Om in het genre lieve
schattige meisjes te blijven gaan we over naar Lindsay. Een interessant meisje waarmee je gemakkelijk over vanalles kunt praten. Vrolijk en enthousiast schatje. Ondanks haar vele talenten lukte het voetballen niet erg (niet slechter dan ik moet ik wel zeggen) en hebben we een paar hilarische momenten beleefd waarbij we samen achter een bal aanholden die uiteindelijk toch nog achter en heg belandde. Interessante weetjes zijn haar drang naar toiletten en het feit dat ze maar een dag scheelt met haar collega studie-praeses Amélie.Naast al het bovenstaande is Lindsay ook nog eens de wederhelft van 
Kobe. De foto is een beetje duister en schrikaanjagend maar in werkelijkheid is dit een zoetje van een jongen. Een van zijn grootste kwaliteiten zijn zijn geniale opmerkingen waarbij we een paar keer (en een keer echt serieus) helemaal plat mee hebben gelegen. Hiernaast is hij ook nog eens aangenaam gezelschap en interessant wat hem tot een fantastische mede-reiziger maakt.
Kobe. De foto is een beetje duister en schrikaanjagend maar in werkelijkheid is dit een zoetje van een jongen. Een van zijn grootste kwaliteiten zijn zijn geniale opmerkingen waarbij we een paar keer (en een keer echt serieus) helemaal plat mee hebben gelegen. Hiernaast is hij ook nog eens aangenaam gezelschap en interessant wat hem tot een fantastische mede-reiziger maakt. De foto is genomen op een strandje op een van de laaste dagen. Erg lang zijn we niet gebleven maar lang genoeg voor Evy (en de rest is zeker ook niet onschuldig!) om een paar leden van het gezelschap lekker nat te spatten. Grootste slachtoffer was Sander, maar hoe hij ook probeerde, Evy nat krijgen lukte hem niet! Zijn broek en Tom's sigaret echter ...
De meest artistieke persoon echter was Matthias. Een greep uit het aanbod:
De denker van Rodin
De lansdrager
Ruiterstandbeeld
Stervende Galliër
De roof van de Sabijnse Maagden
Verder werd er ook nog gevochten om zijn aanwezigheid door beide busjes. Het feit dat hij een complete muziekinstallatie (van Elvis tot Enya) meesleurde is daarbij zeker geen onbelangrijk detail. Een toppertje was de piraten-kamp cd waarbij hij net zo hard de plop-dans meekweelde als Evy in de zetel naast hem.
Mathy om verder te gaan heb ik heel wat mee afgevoetbalt en gelachen. Leuk 
gezelschap en een vreemde passie voor korte sportshorts. Of het om een poging gaat tot het showen van de sexy benen is niet helemaal duidelijk. Nog een interessant weetje is dat hij op dezelfde dag verjaart als mijn geliefde neefje Koen. Verder is hij dol op het porren van onschuldige meisjes.
gezelschap en een vreemde passie voor korte sportshorts. Of het om een poging gaat tot het showen van de sexy benen is niet helemaal duidelijk. Nog een interessant weetje is dat hij op dezelfde dag verjaart als mijn geliefde neefje Koen. Verder is hij dol op het porren van onschuldige meisjes.
De charmante Veerle vervolgens was mijn kamergenote voor het grootste deel van de nachten. Vooral de laatste nacht bleek dat erg gezellig. Een mooi voorbeeld van stille waters hebben diepe gronden maar dan geloof ik wel in de positieve zin. Verder heeft ze zich deze reis ontpopt tot een fantastische navigatrice (op een paar keer verkeerd rijden na natuurlijk maar dat is volgens sommigen die oorzaak van slecht aangeduide verkeersborden op het platteland). Veerles donkere kantje echter is haar vodka verslaving. 
Dimi dan, chauffeur van het tweede busje en een erkende zoon van Jaques. Naast zijn sterrenbeeld deelt hij ook zijn rijstijl met zijn vader. Ondanks het feit dat hij drie jaar niet gereden heeft is hij erin geslaagd ons heelhuids thuis te krijgen (de auto wel een bluts maar de over de oorzaak daarvan kan gediscussieerd worden). Daarnaast is het ook nog een heel lieve persoonlijkheid die heel interessant kan vertellen al dan niet met de meest vreemde associaties. Interessant weetje is zijn drang naar koffie en het feit dat hij ons op de terugweg heeft voorgesteld aan zijn stamcafé.
Over Marnix, hier samen op de foto met de lieflijke deerne Veerle, valt heel wat te vertellen. Van zijn verzameling bierblikjes (om het doosje mensen, niet om de inhoud!) tot zijn criminele activiteiten onder de vorm van het stelen van pornografische literatuur (http://www.xxl3.com/). Verder vermeldbaar zijn zijn tekentalent (zie het vgk-kaartje) en zijn drang naar trommelen. Zijn tam tam had hij jammergenoeg thuisgelaten maar hij wist wel menig marginaal liedje op te vrolijken met zijn tamboerijn. Voor iedereen die niet meewas naar Polen: Marnix is degene die een joint opstak op de bus huiswaarts van het lustrum-bal.
Zijn partner tenslotte, Erika, een schat van een mens die meestal op de achterbank samen met Marnix vertoefde. Om onduidelijke en misschien wel duistere redenen smokkelde ze daar ook nog eens een hele hoop stro mee waarvan ze beweerde 'er iets creatief mee te gaan doen eenmaal thuis'.
Leider Jaques dan, als voorlaatste, in een heel verdachte pose (waarschijnlijk was hij een meisje aan het lokken). Van hem hebben we deze vakantie weer een paar mooie manuoevres gezien met als kenmerken 'voetpad', 'mercedes' en 'bosweggetje'. Verder liet hij zich ook van zijn charmantste kant zien aan de vijf charmante jongedames en wist hij zichzelf op de kamer van twee van hen te kletsen. Ook deed hij een poging Evy ten huwelijk te vragen, waar de laatste nog een paar jaartjes over moet denken.
Verder heeft hij maar weer eens bewezen dat het West-Vlaams een wereldtaal is: 'Dat stroatje moenk emme' en geen Pool die het niet begrijpt.
Dan, ten slotte, om te eindigen in schoonheid: Evy was ook nog mee. En Evy heeft zich heel erg geamuseerd, lekker gegeten, aangeaam gezelschap (ik hoop dat dat ook wederzijds geld) mooi land, leuke uitstappen, voetbal en af en toe een dosis marginale muziek!
Evy at 10:57
examens etc
Interessante dag vandaag. Onder dwang van moeder mijn kamer 'herexamens-klaar' gemaakt. Dit houd zo'n beetje in dat ik een kast in elkaar gefabriceerd heb van kartonnen baxter-dozen die het volgens mijn moeder niet lang zal uithouden en ik moet haar, ondanks het ingenieuze plakband en verstevigingsplankjes-systeem toch wel gelijk geven. Het ding bestaat nog maar een goede vijf uur en het leunt nu al gevaarlijk naar voor.Soit, verder een poging gedaan om mijn intellectuele niveau te verhogen en naar de nazarethse bib gelezen op zoek naar werken die voorkomen in de curus moderne literaturen. Zowel Eke als Nazareth dicht. In een tweede poging naar de vakgroep Nieuwe tijd op zoek naar het boek 'seks met de koning' verschrikkelijk interessant. Het gaat over de stoute verhaaltjes achter de geschiedenisboeken, over de minaressen van verschillende vorsten. Het is vaak een stuk interessanter om over hun seksuele uitspattingen te lezen dan over het feit dat ze deze en deze politieke maatregel doorgevoerd hebben. Verder is het gewoon ook handig om de namen te onthouden.
Goed wel, ik had het boek niet, ik wou het boek, ik ben dan maar naar de Fnac geweest om het boek aan te schaffen maar ben uiteindelijk met een goedkoper exemplaar gaan lopen namellijk geschiedenis van de Arabische volken dit omdat ik nog steeds twijfel over mijn minor en gezien Arabisch één van de mogelijkheden is kan ik me er zo een beetje in verdiepen. Volgens de achterflap 'leest het als een roman' dus dat beloofd.
Verdere aankoop: de soundtrack van HP5 in de Bilbo (enge winkel, ik vind mijn weg daar dus NIET hè. Lang leve FNAC). Voor zover ik hoor (hij staat nu op nummer zes) klinkt het heel vrolijk en niet echt wat we gewend zijn maar ik vind het wel goed. Alleen niet speciaal.
Nou ja dat is het zo'n beetje. Morgen ga ik samen met Natje, mijn neef en zijn vriendinnetje (die ik EINDELIJK eens ga kunnen zien, en keuren natuurlijk) naar de première van HP5. In het nederlands spijtig genoeg maar dan hebben we een excuus om nog eens in het Engels te gaan hè.
Bijna vergeten, een hele hoop mensen terug gezien vandaag waaronder mijn geliefde Liz die roze make-up ophad, geniale lenzen en een nieuw (erg mooi) kapsel waardoor ze eruit zag als een elfje. Moest ik geen veggie zijn, ik had haar opgegeten. Maar ik ben in ieder geval blij dat we weer eens hebben kunnen bijpraten, en nog meer over een goeie twee weken als we reunie hebben natuurlijk!
Verder, ook al weer een jaar geleden: Goedele. In het gezelschap van Iris dan nog wel! En eng en eng: Iris kende mij. Het is ook een Blandijn-studente en blijkbaar had ze mij al geregeld gezien (mijn foto staat dan ook online). In ieder geval was het weer eens grappig hoe makkelijk je gespreksonderwerp hebt bij gelijk wie die aan de Blandijn studeert: je babbelt over Boone, over Claire Obscure, over moderne literaturen en over herexamens en je bent een uur bezig.
Dan verder, natuurlijk. Voor al die het nog niet weet, Evy is dolgelukkig met haar punten. Nog eens drie herexamens erbij (minder dan verwacht) wat het totaal op zes en een hele vakantie van studeren brengt. Maar ik ben hééél blij omdat de schade beperkt is gebleven en ik voor het eerst ook nog eens twee veertienen heb waaronder wereldgeschiedenis en mijn taak voor historische praktijk (en levenswerk). Gezien mijn vorige maximum een twaalf was verkeer ik nu dus in een opperste status van geluk en zelftrots. Verder nog enorm blij met moderne en hedendaagse en Kunst. Het laatste is maar een tien maar zoals Katrien het voorheen al uitdrukte: 'NOOIT meer prentjes leren!'. Nou ja. Over de twee voor Klassieke Oudheid en de zes van Middeleeuwen gaan we zwijgen. Ze zijn natuurlijk terecht (ik kon het niet) maar ik heb er hard voor gewerkt, echt heel hard. En nou ja. Deze zomer nog een keer hè.
Nou ja dat is het dan. Ik wil even iedereen die ook hard gewerkt heeft van harte feliciteren. Of het nu goed was of niet, of je nu een 19 hebt of een 2. Ik ben trots op jullie! En heel speciaal op Iris. Verder, iedereen met herexamens (van 1 tot 14) succes! Je bent niet alleen, ik zit ook de hele vakantie met ecologische op mijn schoot aan het zwembad.
Evy at 10:33
woensdag 4 juli 2007
Polen baby
Polen! Evy is terug! En het was leuheuk! Oké kort verslag:Dag één:
Véél te vroeg alweer, zes uur. Maar goed, Evy sleurt zich uit haar bed om vijf uur en komt, wonder boven wonder, als eerste (op leider Tom na natuurlijk) aan op de Blandijn om daar kennis te maken met haar charmante mede-reizigers: Veerle, Kobe, Lindsey, Sander, Lalita, Jeroen, Matthias, Mathy, Peter en leider Tom. Verder natuurlijk ook nog Jacques en zijn zoons Dimtri en Marnix en diens laatste vrouw (of vriendin, niet gevraagd eigenlijk) Erika.
Goed goed, wij dus in de busjes, twee om precies te zijn. Ik had de eer om op de achterbank te belanden bij Lalita en Jeroen. Daar hebben we wat lol gehad met de orgasme-problemen van de Vlaamse vrouw, Uno en 'woordslang'. Bij dat laatste hebben we, over de hele vakantie door, meisjes en jongensnamen, fauna en flora, literatuur, muziek, personen uit de Nieuwe Tijd, kunstwerken, etc. Een mens moet iets doen in de auto nietwaar.
Tegen de avond kwamen we dan aan in ons eerste halteplaats waar we twee nachten zouden blijven. s'Avonds héél lekker gegeten in een of ander rustiek achtig ding waar er oa. koren aan de muur hing. Het eten was in ieder geval heel lekker.
Dag twee begon veel te vroeg, rond vijf uur namelijk. De gordijnen waren niet van bepaald goede kwaliteit en de zon komt blijkbaar wel erreg vroeg op in Polen. Lalita en ik waren er dus nogal vroeg uit.
Nou ja, wat we die dag gedaan hebben, ik weet het eigenlijk niet zo goed meer. Ik herinner mij een enorme regenbui en een interessant houten Kerkje afkomstig uit ik geloof Noorwegen met mooi houtsnijwerk en een rondgang die bedoeld was voor isolatie maar waar Tom misbruik van maakte om onschuldige meisjes (lees, Evy) te laten schrikken.
Verder op het programma stond normaalgezien nog het beklimmen van een berg maar gezien het slechte weer werd dat van het programma geschrapt. Om drie uur kregen we dan (voor sommige mensen EINDELIJK) een uitgebreid middagmaal.
Dag drie begon al net zo vroeg als de vorige en amuseerden we ons op een avontuurlijk parcour met rotsen, ondanks de 'verboden de stenen te beklimmen' bordjes konden ik en Tom het toch niet laten om er een paar te beklimmen en hebben we ze daarmee goedgekeurd tot parcour van de volgende vgk-paint-ball-activiteit.
De rest komt morgen geloof ik want het is laat en Evy is moe en zenuwachtig voor haar slechte punten die ze morgen mag gaan afhalen.
Evy at 14:50